Zeepbellen die barsten

Bankcrisissen zijn iets van alle tijden. Leert men dan niets uit het verleden?
Economisch is het niet verantwoord dat een bebonuste bankier het honderdvoudige verdient van een werknemer die het echte waardecreerende werk verricht. Waarom bestaan er zeepbellen in de economie, omdat enkele speculanten snel rijk willen en kunnen worden. Uiteindelijk zijn zij het totaal niet die de waarde creeren in een economie. De waarde wordt verricht door de voortgebrachte goederen en enkele diensten.

De speculanten krijgen echter over de ganse tijd dikke bonussen uitbetaald. Eventueel een standaard Ferrari geparkeerd voor de deur, anderen kiezen de miljoenen op de bankrekening of in opties. Met dit, naar hun mening, welverdiende geld kunnen zij inkopen doen, waarvan de meeste hardwerkende mensen enkel van kunnen dromen. Als de speculanten hun zeepbellen springen, hebben zij dat zien aankomen, en zich netjes ingedekt, en uiteindelijk betaalt de hardwerkende en immersparende basiswaardeprodecerende medemens de prijs. Ze hebben op advies van enkele mensen wat aandelen ingekocht, goedehuisvaderaandelen noemde men ze. Zeer koopwaardig de laatste jaren. Uiteindelijk blijkt het achter de schermen slechts een aantal lijken in de kast te zijn, overgekocht van de Verenigde Staten. Zulke zaken worden niet vermeld, 'wij zijn niet aangetast door de crisis', 'wij zijn ingedekt', uiteindelijk hebben ze allemaal opd e korte termijn gespeeld en verloren. En uiteindelijk moeten de overheden hard ingrijpen om garanties te kunnen bieden om het banksysteem overeind te houden.

Het komt erop neer dat de financiële sector jaar na jaar de winsten afroomt van de economie. Daar hebben ze nog niet genoeg mee, en ze willen nog speculeren via fondsen, credit device swap. Ofte een fonds dat de aandeelhouder indekt tegen een verlies op de waarde van de aandelen. Hierin begonnen enkele bankiers te speculeren, en op 5 jaar tijd hebben zij hiermee 5 triljoen euro gecreerd, uit het niets eigenlijk. Zij speculeren op het bankroet van enkele bedrijven zodat de swaps geld uitbetalen. Hoe ver kan je de touch verliezen met de echte economie als je belegt (of gokt) op het failliet van een grote onderneming?

Wereldwijd verloren we 4.600 miljard dollar door de crisis en de paniekreactie op de beurs. De constutionele beleggers met, niet eigen, gespaard geld, hebben de crisis zien aankomen, en hebben uiteraard al lang verkocht en kunnen nu al weer goede koopjes doen. De rest zit zonder geld.

Daarbovenop werd er voorafgaande maanden duchtig gespeculeerd op de olieprijzen. Het ging toch zo goed gaan met de economie de komende jaren, dus in de toekomst gaan we meer olie nodig hebben, China wordt een grootmacht, zij gaan veel olie gebruiken, dus we kopen nu al langetermijncontracten in. De speculatiezucht dreef de prijs van de olie ongekende hoogtes in. Opnieuw betaalt eenieder dit aan die vervloekte benzinepomp. Waar gaat dit geld naartoe? Grotendeels naar de overheden, en deels naar de oliesjeiken. Nu dat de oliesjeiken de prijs graag zagen betaald worden, en nu dat de prijs van de olie met de helft terug gedaald is omdat het vrijwel zeker is dat we een recessie tegemoet gaan, willen de oliesjeiken de oliekraan dichtdraaien om een kunstmatige schaarste te creeren om de prijs terug op te drijven (iets wat overal en ten allen tijde verboden is, zelfs voor giganten als Apple en anderen, behalve voor de oliebaronnen).
Wat willen deze oliebaronnen daarmee bereiken? Meer F1 circuits leggen in de woestijn? Een toren van één kilometer hoog bouwen? Het eerste ondergrondse voetbalstadion bouwen? Of zichzelf verder inkopen in de grote economische machten wereldwijd? Zolang het geld voor hen maar het land terug uitgaat is alles goed, anders zouden zij daar ongekende inflaties kennen. En dat kunnen wij de arme mensen daar toch niet aandoen.

Intussen zijn sommige gasprijzen voor de consument met bijna de helft verhoogd, elektriciteitsprijzen zijn een derde duurder geworden. Juist omdat de energieprijzen wereldwijd zoveel stegen door de speculatie, niet omdat de energiebedrijven verlies leden, integendeel... Nu is er die recessie en de consumptieprijzen gaan niet omlaag. Uiteindelijk rekent men de consument aan wat men wil, en neemt men veel onethische beslissingen. Gehele bevolkingsgroepen worden afgeroomd door banken, energieleveranciers. En de fabrieksarbeider lijdt voort...

Als samenvatting:
Zeepbellen barsten, economieën vergaan, wereldwijde oplichterij zal altijd blijven bestaan.

Geen opmerkingen: