Half werk afleveren, kan je niet. Delegeren is moeilijk. Als je collega het niet uit zichzelf doet, dan doe jij het wel. Dan weet je tenminste zeker dat het gedaan is zoals jij het wil. Herken je dit?
Harder werken is slecht carrière-advies
Harder werken om promotie te krijgen, heeft totaal geen nut. Je moet goed inschatten wat je waard bent voor het bedrijf. Als je geen vertrouwen hebt in je marktwaarde en dat je doet wat er van je verwacht wordt, dan heeft het totaal geen zin om extra uren te gaan kloppen. Dit wordt dan doorgaans toch niet opgemerkt door het management, en die promotie of opslag kan je dan al vergeten.
Wie promotie maakt of opslag krijgt, zit echt niet dag en nacht te zweten achter zijn bureau. Dat zijn meestal de personen die weten hoe ‘het’ werkt. Ze weten hoe het bedrijf in elkaar zit, ze netwerken, weten wie de beslissingsnemers zijn, kunnen wat ze doen zichtbaar maken, … Kortom, ze vergroten stap voor stap hun invloed. Ze leren van de belangrijke personen in het bedrijf en werken vooral aan de perceptie dat het bedrijf hen nodig heeft, hoewel toch echt iedereen vervangbaar is.
Je ziek werken om indruk te proberen maken, is zinloos
Je werkt altijd hard en bent loyaal, maar toch voel je dat je functie aan het ontgroeien bent. Nog harder werken om opgemerkt te worden, is hier ook de foute keuze. Voordat je het weet, heb je een burn-out. Dan kent iedereen je om de foute reden en dit geeft bovendien geen goede indruk aan je management. Je bazen zullen niet onder de indruk zijn. Ze zullen eerder bezorgd zijn om je burn-out en je wordt een last eerder dan een troef. Je toonde aan dat je je functie niet aankon, want je hebt jezelf voorbij gehold en overwerkt. Vergeet dan maar dat je meer verantwoordelijkheid zal krijgen. Ook al kunnen er goede redenen zijn waarom je in een burn-out sukkelde.
Iedereen heeft rustpunten nodig
Hard werken op zich is uiteraard niet erg, maar altijd hard werken wel. Het is een groot probleem voor medewerkers met een zeer specifieke kennis, managers en zelfstandige ondernemers. De effecten van altijd hard werken, merk je vooral op lange termijn in de vorm van ziekte, burn-out, demotivatie, ...
Iedereen heeft een rustpunt nodig. Zonder rustpunt verlies je wat je opgebouwd hebt. Voorzie regelmatig tijd voor jouw rustpunt(en), waarna je opnieuw productiever aan de slag kan.
Structureel overwerken werkt contraproductief
Zorg er voor dat je niet bedolven wordt onder het werk en dat je niet altijd druk bezig bent. De mensen die promotie krijgen, voelen zich meestal op hun gemak in hun job, anders hebben ze geen tijd om te netwerken en kunnen ze hun bazen er nooit van overtuigen dat ze een hoger niveau aankunnen.
Probeer uit te zoeken of al die extra uren kloppen, je ook extra zichtbaarheid zal geven naar je management toe. Of ben je gewoon extra aan het werken voor ‘niets’? Als die extra uren niét doen, je geen schade berokkent, waarom doe je ze dan? Natuurlijk moet je soms extra werken om een deadline te halen of moet je in het weekend eens je werkmails checken en enkele mails versturen. Maar kies de juiste momenten uit, structureel overwerken heeft geen zin.
Je grenzen aangeven is zinvoller dan harder werken
Als je baas verwacht dat je elke week 50 uur werkt in plaats van de afgesproken 38 uur, dan kan je gerust duidelijk maken dat je dat niet pikt. Tenzij je natuurlijk extra beloond wordt voor die overuren. Enkel een vage langetermijnbelofte van je baas telt hier niet. Als je je werk goed doet, heb je een zekere marktwaarde opgebouwd. Dan zal je baas echt wel naar je luisteren. Want als jij het bedrijf verlaat, heeft hij een probleem en extra werk.
Je grenzen aangeven, levert respect op. Je baas gaat je niet ontslaan omdat je eens op tafel klopt. Als je niet om de haverklap staat uit te huilen bij je meerdere, levert op je strepen staan meer op dan als een bezetene extra uren te kloppen zonder dat je dat werk zichtbaar maakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten